Een transformatie procesje hier, een transformatie procesje daar, daar ben ik wel voor in. Zelfontwikkeling is één van mijn passies. Elk proces helpt mij om meer en meer mijn mooiste authentieke ik te belichamen. Elke dag ben ik weer dankbaar dat ik hier op Terra Nova in een veilige basis aan mijzelf kan werken en mij kan blijven doorontwikkelen. Elke dag creëer ik meer vertrouwen in wie ik ben en in wat ik kan.
Innerlijke processen gericht op het loslaten van oud trauma, oud hartzeer, oude geloofsovertuigingen en imprints. Energieën transformeren die zich voeden op angsten en pijn. Of juist het omarmen van gepijnigde zielsdelen en stukken van mijn ziel die enkel en alleen liefde nodig hebben. Er zijn verschillende methoden voor en allemaal even waardevol, mits ze het allerhoogste van licht en liefde dienen.
Alleen soms heb je ook van die processen ertussen zitten die niet zo fijn zijn. De uitwerking en het resultaat wel, maar niet het integreren ervan. Gisterenavond had ik als voorbeeld een geweldige sessie van Ariëtte Loeffen-in Het Veld . Het was werkelijk prachtig. En tegelijk ook zo intens. Een overload aan informatie kwam er binnen. Klanken, downloads en verschillende energieën die zich bleven aanbieden. Die ik er allemaal in overgave heb laten zijn. Met als gevolg een diepe heling die ik vooral voelde in mijn hart en zonnevlecht chakra. Zo’n gevoel dat je tijdens de sessie voelt dat er gewoon aan je gewerkt wordt. Je voelt het in je energiesysteem. Je lichaam trilt. Warmte en kou wisselen elkaar af. Je voelt dat er iets uit je energiesysteem wordt gehaald. En dat hetgeen wat jou helpt hierbij en begeleid een niet fysieke vorm heeft. Echt magisch. Andere woorden heb ik er nier voor. Zulke momenten doen mij ook weer beseffen en bevestigen nog meer dat er zoveel is wat wij als mensheid nog niet altijd kunnen bevatten. Dat er zo’n onwijs groot speelveld is dat we niet altijd met ons blote oog kunnen zien, maar tegelijk zo onwijs aanwezig en echt is.
Maar vandaag pff.. mijn fysieke lichaam wil niet. Mijn hoofd doet pijn. De hele dag in bed gelegen en ik voel dat mijn hele innerlijke systeem aan het werk is. Een echt integratie proces die ik nu vooral op fysiek niveau voel doorwerken. En dat ervaar ik dan nog als lastig om te accepteren, want ik kan toch niet immers de hele dag in bed liggen? Ik heb toch gewoon allemaal dingen te doen en afspraken die gepland staan? Ik weet dat ik mild voor mijzelf mag zijn. Zeker als t gaat om zo’n diepe heling. Accepteren en omarmen in liefde komt er nu ook omhoog. Er niet tegen vechten, maar het er gewoon laten zijn. Even door de zure appel heen bijten en dan de vruchten weer plukken van weer een mooi stukje heling. Weer een mooie stap naar authenticiteit.
Het transformatieproces is niet altijd rozengeur en maneschijn. Soms is het ook gewoon hard werken en door de pijn heen gaan. Daarom voelde ik dat ik dit nu ook met jullie mocht delen, terwijl mijn hoofd uit elkaar knalt. 🤯
Voor nu.. ik ga snel mijn bed weer in. Aho 💚