Je zoekt naar een manier om vrede in jezelf te vinden, maar alles wat je vindt is onrust en stress. Je zoekt naar een manier om liefde te ervaren, maar alles wat je ervaart is een diepe leegte. Je zoekt naar een manier om jezelf te accepteren, maar alles wat je vindt is afkeuring en afwijzing. Je zoekt naar een manier om te vertrouwen, maar in plaats van vertrouwen kom je alleen maar wantrouwen tegen. Je hebt behoefte aan stilte, maar de stilte zelf maakt je helemaal gek. Frustrerend zeg. Al die gevoelens. Al die gedachten. Je komt dingen in jezelf tegen die je liever niet had tegengekomen. Een gebrek aan zelfliefde, aan zelfacceptatie, afwijzing, afkeuring, wantrouwen, boosheid, eenzaamheid, een diep verdriet. Emoties en gedachten die er altijd al waren, maar pas zichtbaar worden als je naar binnen gaat, binnen in jezelf, wanneer je de stilte in gaat. Maar waarom zou je dat doen? Waarom zou je het opzoeken? Waarom zou je al die gedachten en emoties aangaan, terwijl ze zo pijnlijk zijn?
Het is toch veel makkelijker om het te verdoven. Drank, drugs, medicijnen. Het is toch veel makkelijker om te vluchten. Hard werken, overdreven sporten, gokken en sex. Op de korte termijnen lijken ze de oplossing. Op lange termijn maken ze je kapot. Slopen ze je niet alleen je fysieke lichaam, maar ook je geest. Je gaat kapot. En toch is het zo makkelijk om in het moment voor de makkelijke weg te kiezen. Snel niet hoeven voelen en verdoven. Tot het moment dat je niet meer zonder kan en je verslaafd bent. Niet verslaafd aan het middel of aan het gedrag, maar aan het niet hoeven voelen. Diep vanbinnen ben je doodsbang. Doodsbang dat het je einde wordt. Doodsbang dat er geen uitweg is. Doodsbang dat je nooit gelukkig zal gaan worden. Doodsbang dat je alleen zal sterven. Dat iedereen je verlaat. Doodsbang dat je verdrinkt in de leegte van het verdriet. Dieper en dieper val je…
Wat als ik je vertel dat het niet zo hoeft te gaan. Dat het niet zo hoeft te zijn. Dat er een andere weg is. Een weg die wellicht op de korte termijn niet gelijk resultaten bied, maar je op de lange termijn de kans op een mooi en prachtig leven geeft? Het is mogelijk. Er is een andere kant van het verhaal. Er is altijd een weg, een oplossing. Maar dat vraagt wel wat van je. Gelukkig hoef je het niet alleen te doen. Er zijn zoveel mensen die jou willen begeleiden hierin. Die echt tot de kern gaan en de wortel eruit trekken. Alleen het is wel aan jou. Jij mag het doen. Alleen jij bent diegene die uiteindelijk de keuze kan maken dat het anders mag, dat het anders kan. Alleen jij kan de eerste stap zetten tot verandering. De eerste stap in je nieuwe mooie leven. De eerste stap in ontwaken.
Net zoals elke andere eerste stap kan dit spannend zijn. Kan dit weerstand opleveren. Buiten je comfortzone stappen en de wijde wereld ingaan. Het nest uit. Dingen doen die je nooit had durven doen. Daar zit de groei. Daar zit de uitdaging. Door de weerstand heen, door de spanning heen. Onderweg naar je nieuwe ik. Die je in feiten al bent door die eerste stap te zetten. En het mooie is. Je hoeft niet in één keer een super grote stap te zetten. Elke kleine stap brengt je verder. Vele kleine stapjes leiden uiteindelijk tot een geweldige grote stap. Na elke stap volgt een volgende. Zo kom je altijd op een nieuwe bestemming terecht. Vertrouw daarop. Onderweg naar een leven. Zo mooi en prachtig. Dat had je nog niet in je stoutste dromen durven te dromen. Het kan. Het is mogelijk. Ik zie de goddelijkheid al in jou. Nu is het aan jou om dat ook weer te herkennen wanneer je dat nog niet doet. De grootsheid die in jou schuilt, de manifestatie kracht.
Waar kies jij voor? Wat is jouw pad? Wordt het de korte of de lange termijn?
Aho 💚🐺